Hayvanlara Zarar Verici Davranışların Olası Nedenleri:
Merak ya da keşfetme isteği (hayvan, küçük ya da gelişim geriliği olan çocuk tarafından incelendiği sırada yaralanır ya da ölür).
Akran baskısı (akranlar hayvanlara eziyet etmeyi teşvik edebilir ya da bunu arkadaşlığı başlatmanın bir yöntemi olarak dayatabilirler).
Daha iyi hissetme (örneğin, hayvanlara yapılan eziyet can sıkıntısını ya da depresyonu hafifletmenin bir yolu olarak kullanılabilir).
Cinsel doyum (yani, hayvanlarla cinsel ilişkiye girme).
Eziyete zorlanma (çocuk, daha güçlü bir birey tarafından hayvana eziyet etmeye zorlanır).
Bir hayvana duyulan bağlılık (örneğin, çocuk bir hayvanın başka bir bireyden işkence görmesine engel olmak için onu öldürür).
Hayvan fobisi (bu, saldıracağından korkulan hayvandan önce davranarak saldırmaya sebep olur).
Çocuğun kendisini istismar eden kişiyle özdeşleşmesi (örneğin, istismara maruz kalmış çocuk daha korunaksız bir hayvanı istismar ederek kaybettiği güç duygusunu yeniden kazanmaya çalışabilir).
Travma sonrası oyun (yaşanan şiddet sahnelerini kurban olarak seçilen bir hayvanla yeniden canlandırma).
Taklit (bir ebeveynin ya da başka bir yetişkinin hayvanlar üzerindeki istismar edici “disiplinini” taklit etme).
Kendine zarar verme (çocuğun, kendi bedenini yaralamak için bir hayvanı kullanması).
Kişilerarası şiddetin provasını yapma (başka insanlara karşı şiddet içeren eylemlerde bulunmadan önce sahipsiz hayvanlar ya da evcil hayvanlar üzerinde "pratik yapma").
Duygusal istismar aracı (örneğin, kardeşini korkutmak için onun evcil hayvanına zarar verme),"
Hayvanlara Karşı Acımasızlık: Eziyet Edenlerin Farklı Özellikleri Var mı? Hayvanlara eziyet eden çocuklarda sorunun ciddi mi yoksa kolayca ele alınabilir mi olduğunu anlamaya çalışırken aşağıdaki maddelerden faydalanmak işimize yarayabilir.
Uyarı: Bunlar genel bir kılavuz oluşturur, bu yüzden her bir durum diğerlerinden ayrı olarak değerlendirilmelidir. Araştırmacı: (1-6 yaş ya da gelişim geriliği olan çocuklar). Bu, genellikle, hayvanların da hisleri olduğunu ve oyuncak muamelesi görmemesi gerektiğini anlayacak bilişsel olgunluğa henüz varmamış, anaokulu çağındaki bir çocuktur. Bu, çocuğun ilk evcil hayvanı olabilir ya da çocuk çeşitli hayvanlara nasıl davranması gerektiğine dair gerekli deneyime ya da eğitime sahip değildir. Ne yapmak gerekir: Elbette bu, bir dereceye kadar çocuğun yaşına ve gelişimine bağlıdır. Yine de bir hayvana vurmanın ya da kötü davranmanın tıpkı başka bir çocuğa vurmak ya da kötü davranmak gibi kabul edilemez bir şey olduğunu çocuğa genel olarak açıklayın. Ebeveynlerin, çocuk bakım uzmanlarının ve öğretmenlerin insancıl eğitim müdahaleleri (hayvanlara karşı nazik, ilgili ve şefkatli olmayı çocuklara öğretmek) bu çocukların hayvanlara eziyet etmekten vazgeçmelerini teşvik etmek için yeterli olabilir. "İmdat Çağrısı" olarak Eziyet Eden Çocuk: (6/7yaş - 12 yaş). Bu, hayvanlara zarar vermenin iyi bir şey olmadığını mantıken anlayan bir çocuktur. Bu davranış eğitim eksikliğine bağlı değildir. Hayvana yapılan eziyetin daha derin psikolojik bir sorunun belirtisi olması daha olasıdır. Daha önce de dediğimiz gibi çok sayıda araştırma çocuklukta hayvanlara uygulanan eziyetin ev içindeki şiddetle olduğu kadar çocuk yaşta maruz kalınan fiziksel ya da cinsel istismarla bağlantılı olduğunu ortaya koymuştur. Ne yapmak gerekir: Uzman yardımı isteyin. Her ne kadar ebeveynlerin, çocuk yetiştirmenin normal iniş çıkışlarıyla baş etme becerilerine kuvvetle inansam da bu durum bir istisna teşkil eder. Bu yaştaki bir çocuğun bir hayvana kasıtlı olarak zarar vermesi "normal" değildir. Davranım Bozukluğu Sebebiyle İstismar Eden Çocuk: (12+yaş) Hayvanlara eziyet eden ergenlik çağındaki çocuklar neredeyse her zaman başka anti-sosyal davranışlar da sergilerle; madde kullanımı, çete eylemleri gibi. Hayvanlara yapılan eziyet bazen kötü bir arkadaş grubu ile birlikte gerçekleşirken (bir arkadaşlık başlatma yöntemi ya da akran baskısının bir sonucu olarak) başka durumlarda can sıkıntısını ortadan kaldırmanın ya da bir nevi kontrol duygusu kazanmanın bir aracı olarak da kullanılabilir. Ne yapmak gerekir: Derhal bir uzmandan yardım alın. Mümkünse arkadaşlardan, aile üyelerinden ve hatta öğretmenlerden de yardım isteyin. Bir hayvana karşı gerçekleştirilen her şiddet eylemi üzerinde özenle durulması gereken bir
konudur. Özellikle doğal coşkusu ve merakı sebebiyle evcil hayvanlara kötü deneyimler yaşatabilecek küçük çocukların yanlış bir kararını, çocuğun hayvanlara şefkatli ve duyarlı şekilde muamele etmesi için rehberlik etmeye devam edebilirsiniz. Yine de bir evcil hayvanı kapalı bir alana kilitlemek, ebeveynlerden biri ile sorun yaşadığında bunun acısını hayvandan çıkarmak ya da bir hayvanın acı çektiğini izlemekten rahatsız olmamak bir uzmanın müdahalesine gerek duyulduğunu haber veren “tehlike işaretleridir”. Çocuk, yaptığı şeyin yanlış olduğunu anlayacak bilişsel yeterliğe sahip olduğunda ve buna rağmen aynı davranışı tekrarlamaya devam ettiğinde durum daha da ciddi demektir. Kaynak: PsychologyToday
コメント