Çocuğunuzun duygusunu yüksek sesle ona ifade edin. Çocuğunuzun canının sıkkın olduğunu, üzgün veya öfkeli olduğunu gözlemlediğiniz an ona bu duygusunu isimlendirin ( Sanırım bugün seni kızdıran bir şey olmuş..”). Bunu ifade ederken çocuğunuz suçluyormuş gibi bir ifade kullanamamanız ( Peki, ne oldu da sinirlendin? Hala mi sinirlisin? Vb.) her duygunun doğal olduğunu kabul etmesi için önemli. Burada çocuğunuzun sizinle paylaşımda bulunması için ilk adımı siz atmış olursunuz. Çocuğunuza yönelik empatik olun ve sizinle yaşadıklarını paylaşmak isterse onu dinlemeye hazır olun.
Çocuğunuz dinleyin. Çocuğunuza canını sıkan bir şeyin olup olmadığını sorduktan sonar onu sakince, sabırla ve onu yargılamadan dinlemeye özen gösterin. Çocuğunuza öğüt, nasihat vermeyin ve suçlamayın. Çocuğunuza yaşadığını anlatmasına teşvik etmek için açık uçlu sorular sorun ( daha sonar ne oldu? Sen yaptın? Sonra?).Hemen sizinle duygularını, düşüncelerini paylaşmak istemezse üzerine gitmeyin. Sizinle ne zaman isterse konuşabileceğini her zaman onu dinlemek için zaman ayırabileceğinizi hatırlatmanız yeterli olacaktır.
Çocuğunuzun deneyimlemiş olabileceği duyguları özetleyin. Yaşadığı deneyimi anlatırken “Seni çok mutsuz etmiş olmalı”, “Sana hiç adil gelmedi.” Veya “Seni oyunlarına almadıklarında öfkelendin” gibi kısa özetlemeler yapabilirsiniz. Bu özetlemeler ile çocuğunuz, sizin onu anladığınızı hissedecektir.
Çocuğunuzun alternatifler oluşturabilmesi için yardımcı olun. Çocuğunuzun huzursuz olduğu konuyu çözümlemek için birlikte onu rahatlatabilecek fikirler oluşturmaya çalışın. Çocuğunuza onu neyin rahatlatabileceğini sorabilir, bir iki öneri getirebilirsiniz. Birlikte bulduğunuz çözüm alternatiflerinden bir kaçını seçin ve uygulamaya koyun.
Çocuğunuzu dinledikten sonra konuyu değiştirmek. Bazı çocukların huzursuzluk ve gerginlik durumu, paylaşım ve anlaşılma hissi ile azalır. Sonrasında uygun durumda konuyu daha pozitif bir konuya dönüştürmek çocuğunuzun rahatlamasına yardımcı olabilir. Ancak bu maddeyi uygularken çocuğunuzun yapısını mutlaka göz önüne alın. Zaman zaman bazı çocuklar için konuyu zamansız değiştirmek, anlattıklarını önemsemediğiniz anlamına da gelebilir.
Çocuğunuzun hayatında strese sebep olan faktörleri değişimleyebiliyorsanız,
Çocuğunuz için orda olun. Çocuklar her zaman canlarını sıkan konu hakkında konuşmak istemezler. Bu noktada çocuğunuzu zorlamak yerine ona zaman tanıyın. Ne zaman isterse sizinle konuşabileceğini ona iletin. Genellikle çocuklar sorunları paylaşmasalar bile ebeveynlerinin yanlarında olmalarından, fiziksel temasta olmalarından hoşlanırlar. Çocuğunuz ile vakit geçirerek ona destek olabilirsiniz.
Sabırlı olun. Çocuğunuzu bir ebeveyn olarak gergin, huzursuz görmek gerçekten güç olabilmekte. Ancak çocuğunuzun her deneyimlediği sorunu onun adına çözmekten kaçının. Çocuğunuza destek olmaya, birlikte çözüm üretmeye, çocuğunuzun strese toleransını yükseltmeye ve problem çözme yetilerini desteklemeye odaklanın. Çocuğunuza stres ile baş etmeyi, sorun çözmeyi öğretmek yetişkin hayatında da çok önemli etkileri olacaktır. Bu konuda psikolojik desteği Mika Psikoloji’ den alabilirsiniz: www.mikapsikoloji.com veya 0532-063-98-73